W 206. Urodziny Fryderyka Chopina powróciły wspomnienia niezwykłej atmosfery Wielkiego Konkursu. Publiczność podczas koncertów w Filharmonii Narodowej w Warszawie, już bez obecności Jury, miała możliwość usłyszeć i porównać interpretacje Chopinowskich dzieł dwóch laureatów XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina: zwycięzcy Seong-Jin Cho (1 marca), a także zdobywcy drugiej nagrody Charlesa Richarda-Hamelina (2 marca). W południe 1 marca muzyka Chopina zabrzmiała bezpośrednio z Domu Kompozytora w Żelazowej Woli. Na fortepianie Broadwooda z 1853 roku zagrali: Tobias Koch oraz Szymon Nehring.
Kariera Seong-Jin Cho, koreańskiego pianisty mieszkającego obecnie w Paryżu, od ogłoszenia werdyktu Jury XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina rozwija się błyskotliwie. Dyrektor NIFC, dr Artur Szklener, podczas konferencji prasowej zorganizowanej w Muzeum Chopina w dniu 29 lutego, podkreślił, że kiedy był w Seulu – z okazji koncertu artysty (2 lutego 2016 roku), a także podpisania ekskluzywnego kontraktu z Deutsche Grammophon - miał możliwość zaobserwowania faktu, że Seong-Jin Cho stał się po Konkursie Chopinowskim narodowym bohaterem w Korei Południowej. Sam pianista skromnie przyznaje, że jest teraz często rozpoznawany na ulicy, chociaż jego popularność ciągle stanowi dla niego duże zaskoczenie, także wtedy, gdy dowiaduje się, że jego nazwisko 조 성 진 jest najczęściej wymienianym nazwiskiem koreańskim w Google. Seong-Jin Cho, który, jak zauważa Dyrektor Artur Szklener, porusza - nie tylko mistrzowską grą – serca swoich rodaków, reagujących na jego pojawienie się na estradzie tak entuzjastycznie jak fani podczas koncertów Beatlesów, stał się ulubieńcem publiczności na całym świecie. Bilety na potwierdzone koncerty artysty w 2016 i 2017 roku są już niemal wyprzedane.
Koncerty Urodzinowe poprzedziła Konferencja prasowa Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina zorganizowana w Sali koncertowej Muzeum Fryderyka Chopina (29 lutego 2016), w której udział wzięli: Dyrektor NIFC dr Artur Szklener, Dyrektor Artystyczny Festiwalu Chopin i Jego Europa Stanisław Leszczyński, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński oraz goście specjalni - Laureaci XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie: zwycięzca Seong-Jin Cho oraz zdobywca II nagrody Charles Richard-Hamelin. Konferencję prowadziła Agata Kwiecińska. |
Podobnie było w przypadku Nadzwyczajnego Recitalu Seong-Jin Cho w Warszawie, kiedy 1 grudnia 2015 o godz. 12 ogłoszono sprzedaż, bilety rozeszły się w błyskawicznym tempie. Oczekiwania publiczności były ogromne, gdyż podczas przesłuchań konkursowych artysta ustawił poprzeczkę bardzo wysoko. Konkurs Chopinowski jest jednak dla każdego pianisty wydarzeniem wyjątkowym, więc występom towarzyszą niepowtarzalne emocje i nadzwyczajna mobilizacja. Wielomiesięczne przygotowania, polegające często także na wyłączeniu z ćwiczeń innego niż konkursowy repertuaru oraz ograniczeniu liczby koncertów pozwalają zachować świeżość interpretacji. Pianista doskonale zdawał sobie z tego sprawę, przyznając, że podczas próby był bardzo zdenerwowany i żartował, że czuł na sali obecność Jury. Podkreślił, że czeka z wielką radością na ponowny występ w Warszawie. Jego pojawienie się na estradzie Filharmonii Narodowej, 1 marca 2016 roku o godz. 19:30 zelektryzowało publiczność, która specjalnie dla niego przyjechała z różnych stron świata, także z Korei Południowej.
Okładki książek programowych |
Sztuka nie znosi porównań. Indywidualność jest przecież największą wartością każdego artysty, jednak podczas Konkursu Chopinowskiego nawet tak znakomici i już utytułowani pianiści jak Seong-Jin Cho musieli zostać poddani porównawczej ocenie Jury. Od Konkursu minęły już ponad cztery miesiące. Każdy z laureatów podąża teraz własną artystyczną drogą, ma swoją wierną publiczność, ale przy okazji Koncertów Urodzinowych, czy japońsko-koreańskiego tournee, w którym w styczniu wzięło udział sześcioro laureatów (Seong-Jin Cho, Charles Richard-Hamelin, Kate Liu, Eric Lu, Yike Tony Yang, Dmitry Shishkin) nie sposób było uniknąć pewnych porównań.
Program chopinowskich recitali urodzinowych obydwu laureatów zawierał dzieła wykonywane podczas kolejnych etapów październikowego Konkursu. Każdy z pianistów zagrał: Nokturn (Seong-Jin Cho: Nokturn c-moll op. 48 nr 1; Charles Richard-Hamelin: Nokturn H-dur op. 62 nr 1), Balladę (Seong-Jin Cho: Balladę F-dur op. 38; Charles Richard-Hamelin: Balladę As-dur op. 47), Poloneza (Seong-Jin Cho: Poloneza As-dur op. 53, za którego otrzymał nagrodę Towarzystwa im. Fryderyka Chopina; Charles Richard-Hamelin: Poloneza-Fantazję As-dur op. 61), opus Mazurków (ten sam op. 33!) oraz Sonatę Fryderyka Chopina (Seong-Jin Cho: Sonatę b-moll op. 35; Charles Richard-Hamelin: Sonatę h-moll op. 58, za którą otrzymał nagrodę Krystiana Zimermana). Seong-Jin Cho wykonał ponadto w pierwszej części wieczoru Fantazję f-moll op. 49, a zakończył swój recital Scherzem b-moll op. 31. Charles Richard-Hamelin dodał do programu Rondo Es-dur op. 16, którym zwieńczył pierwszą część swego występu 2 marca 2016 roku.
Seong-Jin Cho jest artystą niemal doskonałym. Potrafi w sposób mistrzowski ukazać cechy właściwe dla stylu Fryderyka Chopina i wydobyć, to co w każdym z jego dzieł najistotniejsze. W wywiadzie po kwietniowych eliminacjach na pytanie jakimi czterema słowami scharakteryzowałby muzykę Fryderyka Chopina odpowiedział: muzyka Chopina jest szlachetna, poetycka, dramatyczna i nostalgiczna. Wszystkie te cechy znajdują wyraz w jego interpretacjach. W grze Seong-Jin Cho zwraca uwagę przede wszystkim naturalność, niesłychana muzykalność i sumienność w realizowaniu najdrobniejszych szczegółów zapisu kompozytora. Pokora, z jaką pianista podchodzi do Chopinowskiego tekstu jest godna najwyższego uznania. Słuchając jego interpretacji Chopinowskich arcydzieł za każdym razem można odkryć nowe muzyczne niuanse. Tę świeżość wykonań utworów, które w ostatnich kilku miesiącach Seong-Jin Cho miał okazję grać wielokrotnie na największych estradach Europy i Azji zachowuje dzięki nieustannemu studiowaniu muzycznego tekstu. Można się było o tym przekonać słuchając chociażby Poloneza As-dur op. 53, za którego mistrzowskie wykonanie w II Etapie Konkursu otrzymał nagrodę Towarzystwa im. Fryderyka Chopina. Od zakończenia Konkursu Chopinowskiego Seong-Jin Cho wykonywał Poloneza niemal na każdym koncercie. W głównych programach recitali lub na bis, kiedy grał Koncert z orkiestrą. Za każdym razem artysta odczytuje Chopinowski tekst na nowo zachwycając, szczególnie polską publiczność, znakomitym uchwyceniem idiomu naszego narodowego tańca. Podobnie w Mazurkach, w których interpretacji fascynowało zachowanie idealnych proporcji pomiędzy tanecznym rytmem, a pięknie śpiewną, nostalgiczną melodią. Wyjątkowa dbałość o każdy szczegół i jednoczesne konsekwentne budowanie całości formy cechowało interpretację: Ballady, Scherza, Fantazji, a także Sonaty. Zachwycało bogactwo barw, mistrzowskie ukazanie poszczególnych planów melodycznych (w lirycznych partiach Fantazji i Sonaty). Seong-Jin Cho jest poetą dźwięku, który z fortepianu wydobywa najszlachetniejsze brzmienia. Jest także artystą konsekwentnie budującym ekspresję każdego dzieła, utrzymującym w napięciu słuchaczy do ostatniego akordu. 1 marca wybrzmiał on w Des-dur (słynnej z chopinowskich anegdot tonacji*), z finałowej części Scherza b-moll op. 31 – utworu zamykającego oficjalny program Nadzwyczajnego Recitalu Seong-Jin Cho. Na bis pianista zagrał dwa Preludia ze swego ulubionego chopinowskiego op. 28: nr 17 As-dur i nr 24 d-moll. Publiczność na stojąco oklaskująca artystę domagała się kolejnych bisów, na które z pewnością by się doczekała, gdyby nie zaplanowane po recitalu przyjęcie z udziałem m. in. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a wcześniej długo wyczekiwana premiera nowej płyty Seong-Jin Cho wydanej przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina w Błękitnej Serii prezentującej muzyczne portrety najciekawszych osobowości Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Obok płyty Seong-Jin Cho, którą pianista podpisywał w Sali lustrzanej Filharmonii Narodowej Instytut Chopina wydał już także nagrania Kate Liu, Erica Lu oraz Charlesa Richarda-Hamelina, który wystąpił z Nadzwyczajnym Recitalem w Warszawie 2 marca. Kanadyjski pianista, laureat II nagrody XVII Konkursu Chopinowskiego to zupełnie inny artysta, operujący bardziej teatralnymi gestami (szczególnie w Balladzie i Polonezie) i mniej różnorodną, aczkolwiek także ciekawą, kolorystyką brzmieniową. Swój występ rozpoczął interesującą pod względem ekspresji interpretacją Nokturnu H-dur op. 62 nr 1 Fryderyka Chopina – utworu, który, oprócz Etiudy a-moll op. 25 nr 11, był najczęściej wybieranym przez pianistów w konkursowych Eliminacjach. Ciekawe fragmenty kolorystyczne pojawiły się w wykonywanym przez Charlesa Richarda-Hamelina w pierwszej części wieczoru Polonezie-Fantazji As-dur op. 61. W Balladzie forma mogła być jeszcze ściślej zintegrowana, gdyż Charles Richard-Hamelin jest pianistą, który właśnie w wielkich formach czuje się doskonale, co udowodnił wykonaniem Sonaty h-moll op. 58 wyróżnionym podczas Konkursu nagrodą Krystiana Zimermana. Bezpośrednia konfrontacja dwóch interpretacji tego samego op. 33 Mazurków wypadła na korzyść Seong-Jin Cho. Interesujące okazało się włączenie przez Charlesa Richarda-Hamelina do programu recitalu młodzieńczego Ronda Es-dur op. 16. O ile Seong-Jin Cho pozostał wierny Chopinowi, także w bisach, o tyle Charles Richard-Hamelin postanowił na bis zaprezentować m. in. Pawanę z II Suity D-dur op 10 Georga Enescu, którą zamierza zarejestrować w maju na płycie. Publiczności spodobał się niechopinowski bis, chociaż muzyka Chopina w Filharmonii Narodowej w Warszawie brzmi zawsze wyjątkowo. Dzięki Konkursowi Chopinowskiemu i zrealizowanym podczas Konkursu nagraniom płytowym muzyka najwybitniejszego polskiego kompozytora dociera do najdalszych zakątków świata, a występy laureatów, za którymi podążają liczni wielbiciele aktualizują słowa wypowiedziane równo 179 lat temu (18 marca 1837) przez Markiza Astolphe’a de Custine: „ludzie kochają się i rozumieją przez Chopina”.
Marta Polańska
W dniu 2 marca, o godz. 11, Dyrektor Artur Szklener wraz z przedstawicielami Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina złożyli kwiaty przy urnie z sercem kompozytora w Bazylice Św. Krzyża. |
* List Fryderyka Chopina do Tytusa Wojciechowskiego (Paryż, 12 grudnia 1831)
„Wariacje B-dur, na które odebrałem przed paru dniami z Kassel od jednego Niemca, zaantuzjazmowanego [!] tymi Wariacjami, dziesięcioarkuszową recenzję, gdzie po ogromnych przedmowach przystępuje do rozbioru onych takt za taktem — tłomaczy, że to nie są wariacje jak każde inne, tylko że to jest jakieś fantastyczne tableau. — Na drugą Wariację mówi, że Don Juan z leporellom biega, na 3-cią, że ściska Berlinkę, a Mazetto w lewej ręce się gniewa — a na Adagia 5-ty takt powiada, że Don Juan całuje Zerlinkę w Des-dur. Plater pytał mi się wczoraj, gdzie ona ma ten Des-dur itd. Umierać z imaginacji Niemca”.